- Rodzaje obróbki: cięcie, spawanie, strukturyzacja, znakowanie
- Obrabiane materiały: stal, tytan, tworzywa sztuczne
- Cel obróbki: czyste, gładkie powierzchnie, uzyskanie skomplikowanych kształtów przy niewielkich wymiarach całkowitych, pozbawione porów spoiny, tworzenie mikrokanałów, identyfikacja produktów
- Zalety: wysoka czystość i jakość krawędzi, minimalna strefa wpływu ciepła, bezkontaktowość procesu, wycinanie dowolnych kształtów, brak obróbki wykończeniowej, niewielka strefa wpływu ciepła, duża wytrzymałość połączeń
Cięcie
Spawanie
Spawanie z wykorzystaniem lasera oferuje najwyższej jakości spoiny pozbawione wad i porowatości, co wynika z dużej szybkości i precyzji prowadzenia wiązki. Powstałe złącza są czyste i sterylne, gdyż nie wymagają stosowania dodatkowej obróbki wykończeniowej. Wśród materiałów używanych w medycynie można wyróżnić m.in. stopy tytanu, w tym także materiały z pamięcią kształtu. Ze względu na małą strefę wpływu ciepła podczas spajania materiały te nie tracą swoich pierwotnych właściwości oraz nie następuje ich deformacja.
Szeroka gama termoutwardzalnych i termoplastycznych tworzyw sztucznych używanych w medycynie do produkcji m.in. sond, endoskopów czy cewników może również zostać połączona laserowo z innym materiałem, tworząc idealnie szczelne połączenia. Zaś odpowiednie sterowanie mocą lasera sprawia, że wytrzymałość elementu nie ulega zmianie.
Strukturyzacja
Do technik laserowej mikroobróbki powierzchni zalicza się metodę zwaną strukturyzacją. Jest ona rozwinięciem procesu ablacji laserowej, która polega na usuwaniu warstwy materiału. Przez selektywne kontrolowanie procesu ablacji możliwe jest uzyskanie na powierzchni mikrokanałów, szczególnie przydatnych w produkcji implantów medycznych. Ich obecność zwiększa interakcję elementu z organizmem człowieka, a tym samym narastanie tkanek na uprzednio zmodyfikowanej warstwie zewnętrznej, co zapewnia większą biozgodność materiału.